Auteur archieven: Gerben Jager

Dit is de dagelijkse routine wanneer onze duiven naar buiten mogen. Het lijkt dat de duiven kat en muis spelen met in dit geval een vrouwtjes havik. Niets is minder waar, de roofvogels toeren op hun dooie gemak rond de hokken, desnoods uren en slaan pas toe wanneer de duiven gaan landen. Dit zorgt er voor dat in dit geval de ploeg duivinnen soms 2 uren achtereen in de lucht zitten. Hopelijk krijgen de duiven zaterdag te maken met een beetje tegenwind zodat ze laag aankomen en ongemerkt naar binnen kunnen duiken, wordt het een waaivlucht dan gaan we ze dus niet binnen krijgen zoals u ziet. We wachten maar af, wellicht nemen de rovers zaterdag ook een dagje vrij.

Na de nodige strubbelingen binnen onze afdeling ga ik er vanuit dat we aankomende zaterdag onze eerste wedvlucht gaan krijgen, in tegenstelling tot de rest van Nederland helaas geen trainingsvlucht maar gelijk om de puntjes. Helaas hebben we onze beste Vitesse duif, de 611 ook verspeeld aan de roofvogel, ze won al het 1^e duifkampioenschap vitesse 2016 Rayon 4, 2^e duifkampioen super Vitesse 2015 Afdeling 10, 5^e duifkampioen vitesse 2016 Afdeling 10. Ik weet niet hoe het bij een ander is, maar wij hebben geen korf vol van dit soort klasse duiven, voor het aangewezen spel wordt het dus wel even lastig, de beide beste vitesse duiven zijn dus inmiddels heilig verklaard en dan wordt de spoeling dun. Het gaat nu wel echt even doorkomen worden de eerste weken, de jaarlingen hebben als jong matig gevlogen, maar ze zijn over het algemeen ook weinig in de korf geweest. Er zitten een heel stel die maar 2-3 vluchten hebben gehad, een tweetal is zelfs nog nooit in de korf geweest, dus daar gaan we het niet van hebben de eerste weken. Vermoed wel dat de nodige kwaliteit tussen de jaarlingen zit, maar ben bang dat we geduldig moeten zijn en geen wonderen van ze moeten verwachten gelijk de eerste vluchten. Kwaliteit komt tenslotte altijd boven drijven als ik denk aan het augustus jong (581) die we bij Jan Westen haalden in 2015. Als jonge duif met een koppeltje net zolang rond huis laten toeren totdat de roofvogel ze bijna uit het hok haalde, vervolgens in het voorjaar weer los met de weduwduivinnen en op de supervitessevluchten gelijk mee, van de 4 vluchten vloog ze 2x aan de kop met o.a. een 2^e prijs Rayon 4 achter een halfbroer van de Hunter. Deze duif kon dit jaar wel eens de verassing worden, met 1 super, 2 goede en een handvol bruikbare duiven wordt je kampioen is het niet?

De duiven zijn nu een dikke 2 weken los en er zijn er al heel wat geslachtofferd aan vooral de havik. Het zullen allemaal geen goede zijn, maar ons meest beloftevolle jonge duivin (op de laatste jonge duivenvlucht verleden jaar ook de eerste van het hok) was er als een van de eersten aan, in ons ogen kon dit wel eens een van de betere duiven worden dit jaar. Maar ook een kleinzoon van de Hunter is eraan. Hij was toch onze beste Vitesse doffer van het hok, hij speelde al 1^e Vitesse duif Rayon 4 en 2^e beste supervitesseduif Rayon 4, een kanjer dus. Het is vooral een mannetjeshavik die op een afstand van 100 meter de hele dag door de duiven in de gaten houdt, een paar keer per uur komt hij rondkijkend langs vliegen, helaas is hij een slimme jager, hij gaat pas in de aanval als de duiven klaar zijn met de training en een beetje uit elkaar gaan om te landen op het hok. Nu de duiven dus behoorlijk vliegen (kan ook niet anders) zijn de rollen soms omgekeerd en klimmen de duiven boven de havik en zoeken hem op, daar houdt hij niet van en op deze manier komen we al een aantal dagen goed weg. Passen de duiven zich aan? of is hier geen redenatie voor en is het geluk, dat zal wel in het midden blijven. De jongen komen in ieder geval nog niet los, nog maar even wachten op het moment dat de meeste rovers broeden en minder intensief jagen, mochten we nu de jongen los gooien dan weet je zeker dat er elke dag een aantal worden opgehaald. Ook opvallend is dat er nog maar enorm weinig weidevogels, vooral grutto’s te zien zijn, volgens de geleerden zou de oorzaak gezocht moeten worden in de steeds intensievere veeteelt (veel meststoffen in de grond) Het aantal ganzen daarentegen is de laatste jaren wel fors gestegen. De grote trekvogels zouden genoeg voedsel vinden in open weiland met veel mest. Persoonlijk denk ik dat de weidevogel wel voedsel kan vinden, alleen gaan we er aan voorbij dat ze juist zelf voedsel zijn geworden door de enorme toename van die fijne beschermde vogelsoort.

Doe dit maar eens met een gans van tig kilo, soms zijn vraag en antwoord in een plaatje te vangen.

Dit weekend zijn de oude duiven voor het eerst er weer even uit geweest na meer dan een half jaar vast te hebben gezeten. Zal ook wel moeten op deze manier, in het luchtruim bij ons in de buurt zitten tenslotte meer roofvogels dan duiven. Na 10 minuten vliegen waren ze er klaar mee en zowel doffers als duivinnen wisten vrij snel hun ingang van het hok te vinden. Dit is voor ons wel lekker omdat we met de jaarlingen nog wel eens probleem hebben dat ze niet vlot op hun nieuwe afdelingen binnen lopen, vaak blijven er een paar buiten slapen omdat ze op hun manier de ingang niet kunnen vinden en aan het jonge duivenhok hangen. De volgende morgen zijn ze dan vaak gegrepen en kom je er wat op een lullige manier vanaf. Tot nu zijn we er wat dat betreft schadevrij door gekomen, maar we weten dat we in de loop van de week (weken) er een aantal in gaan leveren aan meneer de roofvogel. Tevens begint het jonge duivenhok nu aardig vol te lopen, er zullen in korte tijd zoveel mogelijk gespeend worden en dat zullen er totaal rond de 80 worden, aanzienlijk minder dan wat we gewend zijn. Dit jaar willen we alles eerder op de rit hebben en steeds jongen bij plaatsen hoort daar dus niet bij dit jaar. Over een aantal maanden weten we of dit de juiste aanpak geweest is of niet, gaat de compacte ploeg eerder de lucht in en trekken ze eerder weg dan zullen er percentagegewijs minder slachtoffer van de rovers worden en kunnen we met 40-50 aan de start komen. Blijven ze rond het hok plakken (wat toch vaak gebeurd met steeds jongere piepers bijplaatsen) dan raken we dus hetzelfde aantal kwijt en komen er de eerste loop een 30 aan de start, we hopen op de eerste scenario uiteraard.

Zoon Hunter x  kld. Blauwe Leo (vd Bulck) op het nest, dit jaar zijn een aantal jongen uit dit koppel aangehouden voor op ons kweekhok. Persoonlijk verwacht ik vrij veel van deze duiven omdat ze in de hand, maar ook in het hok volgens mij net even iets extra’s hebben, nu nog de combinatie met de juiste partner zoeken. Dat ongrijpbare blijft toch fascinerend in onze sport, op papier klopt het, nu de praktijk nog.

Ook even op Pipa de verkoop gevolgd, 360.000 eurie voor een duif die niet een eerste prijs in groot verband kon winnen (ook Bolt kwam niet verder dan een 2e in groot verband, dus dat is geen pre blijkt). Drie goede prijzen van 3e/3850,4e/5731 en 14e/6907 plus de titel 1e ace long distance waren voldoende voor de duurste duif ter wereld. Er vliegen zat duiven die hier hun hand (vleugel) niet voor omdraaien en stukken beter zijn, wederom..fascinerend….

De kweek gaat voorspoedig, maar bij de kwekers gaat het wat stroever dan voorgaande jaren, voor het eerst sinds we de kwekers niet aan huis hebben (dat zal zo’n 10 jaar zijn) hebben we te maken met kapot gevochten eieren, platgevochten jongen en dat soort kleine ergernissen. Nu we dit jaar ervoor gekozen hebben om maar 1 ronde te kweken (uitgezonderd van een paar omlegkoppels) voor eigen gebruik, betekend dit dus dat er koppels zijn, waarvan het eerste nest is gesneuveld we geen jongen gaan spenen voor eigen hok. Op deze manier houdt je een jaar lang duiven door zonder te weten of er wat bruikbaars uit komt, wel een behoorlijk nadeel dus. Aan de andere kant zijn we wel e.e.a. gewend omdat de roofvogels ook genoeg jongen wegkapen, er zitten duiven waarvan na 2 jaar nog nooit een jong aan de start is gekomen, we hebben dus wat langer tijd nodig om te bepalen of bepaalde duiven nu daadwerkelijk een verbetering voor de stam is, of juist niet. Woon je wat gunstiger dan wordt je sneller wijzer en heb je wellicht ook minder kweekkoppels nodig.

Het noodzakelijke kwaad wat kweken heet is inmiddels in gang. Alles gaat prima, niet super, maar dat is bij ons normaal. De eerste ronde eieren van de in ons ogen beste kweekkoppels zijn onder de jaarling weduwnaars gegooid zodat deze kwekers inmiddels aan hun 2^e ronde zijn begonnen. Deze 2^e ronde zal ook gelijk de laatste ronde zijn die we voor eigen gebruik spenen, dus de jongen zullen allemaal nagenoeg van dezelfde leeftijd zijn. Bij de kweekhokken hebben we ook beschikking over een ruime kweekbox, deze gebruiken we alleen maar voor koppels die of te vel jagen, of niet helemaal aan elkaar willen (zonder te vechten, die gaan na 2 dagen uit elkaar) en ik moet zeggen dat dat wel een heel handig en gemakkelijk afdelinkje is. Net als G en S Verkerk (repo spoor der …) zien wij ook alleen maar nadelen om duiven elk jaar in een kweekbox te laten zitten, Verkerk zag het ook als een dooie bende stille duiven, dus niet echt een omgeving die vuurvreters op gaat smijten en dat moeten we juist wel hebben. Ook gebruiken we deze afdeling om 3 weken duivinnen in te zetten die we overkoppelen, veel mensen onderschatten het feit dat je een duivin gelijk na haar leg niet meteen om kunt koppelen, dan kweken ze uit 2 blauwe duiven een kras, je wilt ze niet de kost geven die dan nog niet door hebben dat deze kras niet de 2 blauwe duiven als ouders heeft. Overigens een handige tip om de eitjes te schouwen is het hulplampje van de smartphone, zelf zat ik ook altijd met die eitjes tegen een wazige tl lamp te staren. even de lamp van de telefoon achter het eitje houden en de “draden “komen kraakhelder te voorschijn (indien bevrucht uiteraard).

Inmiddels zijn alle duiven gekoppeld, de weduwnaars op vrijdag de 13^e, weet je tenminste zeker dat je goed bezig bent en de kwekers 2 dagen daarvoor. Dit jaar gaan we de zaken eens wat anders aanpakken, niet weer ronde na ronde bijzetten, maar we proberen nu in 1 keer de ploeg jongen compleet te hebben. Dat betekent automatisch ook minder jongen kweken, dus met het oog op het roofvogelprobleem wel wat een gok, pakt hij hetzelfde aantal als verleden jaar dan kunnen we helaas de eerste vlucht met 1 korf naar de club. Mocht dit compactere groepje gemakkelijker gezond blijven, eerder wegtrekken en minder opvallen doordat er nu niet wekenlang  piepers door de lucht dwarrelen, dan hebben we geluk en daar gokken we dit jaar op. Mocht e.e.a. goed verlopen dan wordt dit de nieuwe strategie. Omdat we de kwekers niet aan huis hebben en daar dus weinig bij kunnen sturen hebben we die iets eerder gekoppeld zodat we ze rond dezelfde tijd als de weduwnaars op de eerste eieren hebben. Van de pakweg beste 10 kweekkoppels gaan de eieren onder de jaarling weduwnaars en mogen desbetreffende kwekers gelijk met hun 2^e ronde komen. Deze 2^e ronde van dit clubje is gelijk de laatste lichting die gespeend gaat worden, dus we zitten vroeg op tal, zodat ze snel geënt kunnen worden en er op deze manier ook meer tijd is om eerder dingen bij te sturen. 95 procent van de koppels is inmiddels gewend aan hun nieuwe bak en over die paar domme koppels die nog de bak niet kunnen vinden maken we ons niet druk, daar wordt alleen maar rommel uit gekweekt blijkt vaak. Elk jaar koppelen we bijna het volledige kweekhok om en elk jaar zijn het de echt goede duiven die de bak na 1 dag al weer kennen, let er maar eens op, duiven die je na 3 dagen uit frustratie nog tegen de achterkant van de broedvakken gooit omdat ze weer mis gevlogen waren zijn ze niet, kweek je vaak alleen maar afval uit.

In deze tijd zijn de bezigheden beperkt wbt actieve duivensport, de koppels staan op papier voor 80%, ook al kruisen we de meeste koppels, gemakkelijke gaat het niet, de duiven moeten voor het gevoel ook een beetje op elkaar passen. Ik klamp me niet te veel vast aan de koppels die per toeval zijn geboren, maar ken voorbeelden te over, op eigen hok ook al eens een doffer en een duivin op elkaar gezet omdat deze 2 aan het eind van de koppeling over bleven, achteraf een behoorlijk koppel geworden waaruit gelijk de 857 met 3x de 1^e prijs kwam, zo zie je maar. Toch wil vaak de melker het lot in eigen hand houden, 1 keer hebben we op de kweekhokken aan vrij paren gedaan, dat was wel eenmalig, het slechtste kweekjaar ooit met enorm veel afval en geen enkele goede duif.

Uit Kuwait nog eenmalig een lossing van een kleine 6000 duiven, dit is de vierde vlucht over dik 300 km, ook hier kennen ze wel verliezen (vooral door de hoogspanningskabels). Ze begonnen met dik 8000, dus daar is ook al heel wat af. Na 4 vluchten staat daar een kleinzoon van de Hunter fier bovenaan met als slechtste resultaat een 36^e tegen gem. plm. 7000 duiven, een klasse prestatie, helaas wel zijn laatste, aangezien hij de laatste loop gewond aan lijf en vleugel op de klep viel (wel vroeg). Na twee dagen had hij de pootjes omhoog, dus zijn positie zal dit weekend worden overgenomen helaas. Wat opvalt, is dat de duiven daar tot nu toe nog niet boven de 1200 m/m hebben kunnen halen, dus cadeau krijgen ze het daar niet, het landschap wat u bij de lossing ziet spreekt boekdelen wat dat betreft.

Op dit moment zijn de kwekers zo goed als op tal gebracht, er zijn een koppel of 7 verdwenen en er is wat aanvulling gekomen van onze beste duiven. Dit jaar eigenlijk voor het eerst dat we een 5 tal duiven aanhouden van het beste wat er zit, je koopt altijd wel wat bij, maar van de eigen beste duiven blijft er weinig zitten en waarom zou je juist die niet houden was de gedachte. Deze duiven geven aan bij ons systeem te passen en dat moet bij aangeschafte duiven nog maar blijken tenslotte en voor je het weet ben je uit je eigen goede soort en zijn we terug bij af. Nu is eigen soort een groot woord, op bijna alle hokken zijn het een arsenaal aan soorten waar een goede stam van getracht wordt te smeden. Men spreekt dan van een eigen soort/stam, maar tot aan de 5^e generatie zijn vaak ook al minstens 5 verschillende liefhebbers te vinden. In de media kun je ook lezen dat de echte toppers veelal kruisingen zijn, sommige mensen spreken dan van een stam omdat hun beste doffer 2x in de stamboom staat, maar zo werkt het niet helemaal denk ik. Wat de betere duiven wel gemeen hebben is dat er goede duiven achter zitten, dus voor dit jaar zal de strategie ook weer zijn, de beste tegen de beste , de goede tegen de goede en dan de grootste groep, de bruikbare tegen de bruikbare. Aangezien de meeste kweekhokken veelal bestaan uit aangeschafte duiven wordt het lastig om na koppel 5 nog goed x goed te koppelen en hebben we de factor geluk nog meer nodig, bij ons is het niet anders. Op papier zullen binnenkort wat verschillende combinaties worden gemaakt om er de komende jaren achter te komen wat het beste zal pakken, dus voor het grootste gedeelte zal er dus gemixt worden met de rassen. Wel zijn we verheugd dat we dit jaar samen kunnen kweken uit een volle zuster van onze Robin, de koper van de beide jongen van the Hunter was in het bezit van haar en bij het afhalen kon ze dus op de kweekhokken achter blijven.

Wat in deze tijd dan nog wel aardig is, is het feit dat in Kuwait het seizoen nu is begonnen, verleden jaar zijn daar een aantal kinderen van de Hunter naar toe verhuist en afgelopen zaterdag konden voor het eerst kleinkinderen deelnemen aan de concoursen vanuit deze stoffige zandbak. We mogen zeggen dat ze het de eerste vlucht er behoorlijk goed van af hebben gebracht, de eerste loop was 157 km, 6 uur s-morgens los en dat de omstandigheden daar pittig zijn blijkt wel uit het feit dat de eerste duiven amper boven de 1000 m/m haalden. Tegen 8346 duiven speelden 2 kleinkinderen van de Hunter de 3^e en 5^e prijs, ook de eerste duif was een kleinkind van de Hunter , maar deze bleef 2 minuten op het dak zitten aldus de opgetogen Kuwaitie die een paar uur na de lossing al aan de lijn hingen en de uitslagen al paraat hadden. Hieronder een link van deze lossing, wel eens aardig om te zien hoe het daar gaat.

https://instagram.com/p/BNi06pQhzcg/