In deze tijd zijn de bezigheden beperkt wbt actieve duivensport, de koppels staan op papier voor 80%, ook al kruisen we de meeste koppels, gemakkelijke gaat het niet, de duiven moeten voor het gevoel ook een beetje op elkaar passen. Ik klamp me niet te veel vast aan de koppels die per toeval zijn geboren, maar ken voorbeelden te over, op eigen hok ook al eens een doffer en een duivin op elkaar gezet omdat deze 2 aan het eind van de koppeling over bleven, achteraf een behoorlijk koppel geworden waaruit gelijk de 857 met 3x de 1e prijs kwam, zo zie je maar. Toch wil vaak de melker het lot in eigen hand houden, 1 keer hebben we op de kweekhokken aan vrij paren gedaan, dat was wel eenmalig, het slechtste kweekjaar ooit met enorm veel afval en geen enkele goede duif.
Uit Kuwait nog eenmalig een lossing van een kleine 6000 duiven, dit is de vierde vlucht over dik 300 km, ook hier kennen ze wel verliezen (vooral door de hoogspanningskabels). Ze begonnen met dik 8000, dus daar is ook al heel wat af. Na 4 vluchten staat daar een kleinzoon van de Hunter fier bovenaan met als slechtste resultaat een 36e tegen gem. plm. 7000 duiven, een klasse prestatie, helaas wel zijn laatste, aangezien hij de laatste loop gewond aan lijf en vleugel op de klep viel (wel vroeg). Na twee dagen had hij de pootjes omhoog, dus zijn positie zal dit weekend worden overgenomen helaas. Wat opvalt, is dat de duiven daar tot nu toe nog niet boven de 1200 m/m hebben kunnen halen, dus cadeau krijgen ze het daar niet, het landschap wat u bij de lossing ziet spreekt boekdelen wat dat betreft.