09-12-2016

Op dit moment zijn de kwekers zo goed als op tal gebracht, er zijn een koppel of 7 verdwenen en er is wat aanvulling gekomen van onze beste duiven. Dit jaar eigenlijk voor het eerst dat we een 5 tal duiven aanhouden van het beste wat er zit, je koopt altijd wel wat bij, maar van de eigen beste duiven blijft er weinig zitten en waarom zou je juist die niet houden was de gedachte. Deze duiven geven aan bij ons systeem te passen en dat moet bij aangeschafte duiven nog maar blijken tenslotte en voor je het weet ben je uit je eigen goede soort en zijn we terug bij af. Nu is eigen soort een groot woord, op bijna alle hokken zijn het een arsenaal aan soorten waar een goede stam van getracht wordt te smeden. Men spreekt dan van een eigen soort/stam, maar tot aan de 5e generatie zijn vaak ook al minstens 5 verschillende liefhebbers te vinden. In de media kun je ook lezen dat de echte toppers veelal kruisingen zijn, sommige mensen spreken dan van een stam omdat hun beste doffer 2x in de stamboom staat, maar zo werkt het niet helemaal denk ik. Wat de betere duiven wel gemeen hebben is dat er goede duiven achter zitten, dus voor dit jaar zal de strategie ook weer zijn, de beste tegen de beste , de goede tegen de goede en dan de grootste groep, de bruikbare tegen de bruikbare. Aangezien de meeste kweekhokken veelal bestaan uit aangeschafte duiven wordt het lastig om na koppel 5 nog goed x goed te koppelen en hebben we de factor geluk nog meer nodig, bij ons is het niet anders. Op papier zullen binnenkort wat verschillende combinaties worden gemaakt om er de komende jaren achter te komen wat het beste zal pakken, dus voor het grootste gedeelte zal er dus gemixt worden met de rassen. Wel zijn we verheugd dat we dit jaar samen kunnen kweken uit een volle zuster van onze Robin, de koper van de beide jongen van the Hunter was in het bezit van haar en bij het afhalen kon ze dus op de kweekhokken achter blijven.

Wat in deze tijd dan nog wel aardig is, is het feit dat in Kuwait het seizoen nu is begonnen, verleden jaar zijn daar een aantal kinderen van de Hunter naar toe verhuist en afgelopen zaterdag konden voor het eerst kleinkinderen deelnemen aan de concoursen vanuit deze stoffige zandbak. We mogen zeggen dat ze het de eerste vlucht er behoorlijk goed van af hebben gebracht, de eerste loop was 157 km, 6 uur s-morgens los en dat de omstandigheden daar pittig zijn blijkt wel uit het feit dat de eerste duiven amper boven de 1000 m/m haalden. Tegen 8346 duiven speelden 2 kleinkinderen van de Hunter de 3e en 5e prijs, ook de eerste duif was een kleinkind van de Hunter , maar deze bleef 2 minuten op het dak zitten aldus de opgetogen Kuwaitie die een paar uur na de lossing al aan de lijn hingen en de uitslagen al paraat hadden. Hieronder een link van deze lossing, wel eens aardig om te zien hoe het daar gaat.

https://instagram.com/p/BNi06pQhzcg/

Bladwijzer de permalink.

Reacties zijn gesloten.