Categorie archieven: 2013

We staan aan de vooravond van het seizoen 2013, de voorbereidingen gingen met vallen en opstaan. De eerste week was zoals eerder ook te lezen af en toe een slagveld, afdrukken van duiven stonden op ramen en deuren, het werd overleven voor de duiven die een hele winter in de rusthouding hebben gezeten. Dat de roofvogel een ramp is voor de sport is nu wel duidelijk, als je terugkijkt op het seizoen 2012 blijkt wel dat de rovers het grootste opstakel zijn geweest. We hebben vele tips gekregen en alles is uitgeprobeerd zoals kunstuilen, cd met oehoe geluiden, spiegels, een rek met cd’s etc. Ondanks de goede bedoelingen hielp het geen ene moer, de rover van heden ten dage is niet alleen in aantal toegenomen, ook het gedrag is veranderd, ze zijn nog brutaler en slimmer zo lijkt het. Als de duiven worden uitgelaten kan Jelke er niet continue bij blijven, zodra je even een moment uit het zicht bent is meneer kromsnavel van de partij, je moet wel een ontzettend goed incasseringvermogen hebben anders kap je met de hele bende. Neem van mij aan dat het op zijn zachtst gezegd niet motiveert als je iedere dag weer een duif verliest. Genoeg over de schaduwzijde van de toch zo prachtige sport. Zoals ieder jaar pakken de duiven de trainingen snel en serieus op, binnen een dikke week trainen ze alweer een uur en speren ze door het luchtruim, een geweldig gezicht als je ze over het dorp ziet jagen. Daar kun je echt van genieten, dan weet je dat het met de gezondheid goed zit. Als ze behoorlijk trainen dan kan er gelapt worden, dit werd voor de 1e maal gedaan op een afstand van 12-13 km, daarna 18 km en vervolgens een dikke 30 km. Het ene lapvluchtje ging de duiven beter af dan de andere, ook zat er verschil in doffers en duivinnen, de ene keer waren de duivinnen al thuis en kwamen de doffers druppelsgewijs binnen, terwijl een dag later juist het omgekeerde gebeurde. Volgens ons zijn de duiven er klaar voor om het seizoen 2013 goed voorbereid te starten. Ze zitten al een tijdje op weduwschap en de oude duiven weten wat er gaat gebeuren. De jaarlingen zullen het spel nog moeten leren, alhoewel ze wel op de deur gespeeld zijn in hun geboortejaar. Zoals het nu lijkt gaan er 40 duiven mee, dat zijn vrij veel duiven voor een hok van ongeveer 7-8 vierkante meter wat de doffers,duivinnen en jongen ter beschikking hebben. Vaak zie je het omgekeerde, kilometers hok en er wordt met 10 of 20 duiven gevlogen. Bij ons is zoals u ziet geen plaats voor sierduiven. De vooruitzichten lijken goed, het voorjaar zal volgens de weergoeroes gaan starten dus een prima besluit van de afdeling om het seizoen 2 weken later te beginnen, of zou het beginnersgeluk zijn?
Ieder een sportief en succesvol seizoen gewenst.

De duiven zijn weer sinds een paar weken los en dat hebben we geweten, om in de sfeer van het weer te blijven, ze verdwijnen als sneeuw voor de zon. Het is hier gvd niet meer te doen met al die roofvogels, liefhebbers die nooit last hebben van die rovers hebben geen idee hoe gemakkelijk ze het hebben en het is ze gegund ! Ik zou me voor kunnen stellen dat menigeen met de hobby zou stoppen vanwege het roofvogelprobleem. Elk jaar wordt het erger wat die rovers betreft, waar ze vroeger aftaaiden nadat de aanval op de koppel was mislukt, gaan ze tegenwoordig de duiven na tot in de bomen tot aan onder het hok. Eea betekent dat de duiven van meet af aan vol aan de bak moeten (niet om rustig te trainen maar om te overleven). Vleugelproblemen hebben we tot nog toe niet gehad, behalve dit jaar dus. De beste jonge duivin van 2012 kan inmiddels geen 10 cm meer omhoog vliegen. Deels zal dit aan de kou te wijten zijn denk ik, met koude ongetrainde spieren het uiterste vergen met temperaturen onder nul kan nooit goed zijn. Kou is goed voor de gezondheid (net als open rennen) maar niet voor vorm, daar hebben we warmte voor nodig. Ook zijn de jongen (die al aardig op leeftijd beginnen te raken) er nu een keer of 5 uit geweest met als resultaat 10 stuks verspeeld (na constante aanvallen van hun natuurlijke vijand) binnen 4 dagen. Uitwennen noemen ze dat geloof ik. Duivensport fijne hobby…..

Gouden duif viering en Natural

Het weekend van 23 februari stond in het teken van de Gouden duif viering, we waren voor de eerste keer uitgenodigd voor deze happening. De zaal was goed gevuld, behoorlijk wat duivenvolk had zich naar het Belgische begeven. Veel BD-ers (bekende duivenmelkers) gezien, prima viering die strak gedirigeerd werd door Hermans en consorten en dat moest ook wel want er stond nogal eens een prijsje.
Het enige minpuntje van deze dag was het feit dat we tijdens het uitroepen van onze categorie aan tafel zaten lekker kip te eten, in de zaal erachter, en zodoende niet op het podium zijn geweest, jammer maar helaas, hier had uw foto kunnen staan werd hier had u op de foto kunnen staan. Het eremetaal is natuurlijk wel afgehaald. Al met al een prima feest, aandacht voor de gouden duifwinnaars dmv. een minifilmpje van duif en melker.
Na een overnachting in een B&B en een prima ontbijt, door de sneeuw richting het “hoge” noorden. Onderweg nog een bezoek aan het kweekstation Natural gebracht, geweldig om te zien wat daar allemaal nog bewaard is gebleven van vroeger jaren. Je kon er naast een hapje en een drankje heel veel duiven kijken (de janssen duiven vielen ons qua kwaliteit het meest op tov de rest). Deze duiven zaten in simpele hokjes dwz. de voorkant is volledig open, het dak loopt wel redelijk ver door ivm. het inregenen. Het deerde de duiven niet zo te zien, volgens mij lag de 2e ronde alweer in de broedpan. Wat opviel was het voer wat deze duiven kregen, ik denk hooguit 4-5 soorten graan bestaande uit mais erwten tarwe en nog wat kleinzaad dat was het dan wel, grit mineralen piksteen/koek stonden wel ter beschikking. Nog in de shop geweest voor wat knijpringen schrabbers en potjes, bakjes etc. zeer gunstig geprijsd moet we zeggen. Na het broodje kaas en koffie welke geserveerd werd door de zeer kwieke Andre Roodhooft zijn we dan daadwerkelijk huiswaarts gekeerd. Leuk duivenweekendje.
Op eigen hok gaat het volgens schema er zijn nu ongeveer een 70-tal junioren gespeend en er komen nog een handvol bij, dan is het klaar. Wat opviel deze kweek is dat er bij de 18 koppels weduwnaars geen enkel onbevrucht ei was, wel dat er een paar  eieren halverwege afstierven dit kan ook komen doordat tijdens de vrieskou het nest een moment onbemand is geweest, dat gebeurt altijd wel eens.
Op het vlieghok is het niet echt prettig om daar te vertoeven als er jongen liggen, het hok is veel te klein voor 18 koppels met jongen en daardoor kan het soms een vieze bende worden. Dit duurt maar een poosje, dan gaan de duivinnen al naar een andere afdeling, meestal wordt dit gedaan wanneer de jongen ruim 2 week oud zijn. Dat dit wel iets eerder kan blijkt wel uit het feit dat de doffers toch behoorlijk aan het drijven waren en sommige duivinnen alweer open stonden, aandachtspunt voor volgende jaar. Op dit moment zitten de duiven gescheiden en kunnen we ons langzamerhand voorbereiden op het seizoen. Onze afdeling heeft besloten om het programma 2 weken later te laten starten, een prima voorstel voor werkend Nederland, je hebt dan net even meer tijd om je duiven optimaal voor te bereiden.

Nieuwe aanschaf, altijd lastig… waar haal je ze ? Waar moeten ze aan voldoen? etc. Regel 1 : Onderschat de kwaliteit van je eigen duiven niet ! Voor je het zelf in de gaten hebt ben je in een paar jaar tijd helemaal uit je eigen soort, deze eigen duiven blijken dan achteraf beter te zijn dan de nieuwe aanschaf en op deze manier boer je dus achteruit ipv vooruit. Zelf hadden we het afgelopen jaar de 1e en 8e asduif snelheid van de gehele Afdeling. Omdat deze 2 duiven kleinkinderen waren van de 808 (1 uit Aline en 1 uit Baukje) hebben we ze na de oude duivenvluchten op elkaar gekoppeld en de jongen gelijk op de kweekhokken gezet. Dit is ook een voordeel van het feit dat we de natour niet meer spelen, je kunt nog een heel aantal zomerjongen kweken uit de goede vliegers. Hoe vaak komt het niet voor dat de betere duiven achterblijven van een rampvlucht en dan blijkt dat je er nog maar 1 of 2 jongen van hebt zitten. Ingeteelde duiven dus naar de kweek en de kruisingproducten naar de vlieghokken!
Als we om versterking zoeken letten we er ook op bij welk type liefhebber we ze gaan halen. Mensen die de hele dag in het hok zitten en alle tijd voor de duiven hebben vallen dus af, ze moeten net als ons, de duiven op een drafje verzorgen, weinig poespas en veel rendement. Voorts slagen we niet met duiven die te steriel worden gehouden, dus zodra de duivenmelker op sokken of op schone reserveslofjes de hokken in gaat hebben wij de auto alweer gekeerd. Waar we ook op letten is dat we jongen proberen aan te schaffen uit de asduif oud en niet uit de generale asduiven , waar ook de natour bij op is geteld voor de punten. Waarom ? Omdat we van mening zijn dat tijdens de TT vluchten (dus het oude duivenseizoen) een ieder de duiven op het scherpst van de snede hebben staan en er geen presentjes worden geschonken, iedereen wil graag op TT staan tenslotte. Goede duiven (mits het goede systeem) vliegen op de natour met gemak 5 x 1:100 tegen invliegduiven, jongen, duiven die ruien, mensen die geen natour beheersen etc. Dat is volgens mij geen vergelijking met de vluchten die er echt om gaan. Let er maar eens op, tijdens de natour zijn in de diverse spelverbanden een aantal liefhebbers die zo maar de 1e 10 duiven in het rayon pakken, dat kunnen ze niet tijdens het volle seizoen. Ten slotte, stambomen zijn pas interessant wanneer er tot 4-5 generaties 1e prijsvliegers op staan, namen tellen niet.

Er is gekoppeld… en wel op 28 december 2012 (volle maan). Na de kerstdagen is er voor de werkende liefhebbers meestal ruimte en vrije tijd om de duiven te gaan koppelen, hier is dat niet anders, de kweek- en vliegduiven zijn dit jaar gelijktijdig gekoppeld. De voorbereiding is totaal verschillend geweest, de kwekers worden eerder gescheiden, aan het eind van de zomer, de vliegduiven daarentegen rond half november. De kwekers worden niet bijgelicht, maar de vliegduiven wel, niet extreem ongeveer een 12 uur licht per dag. Je zou verwachten dat er een behoorlijk verschil zou zijn in het legpatroon, maar niets is minder waar, de kwekers kwamen verrassend snel met eieren, een 90% zat binnen 12 dgn. op eieren. Bij de vliegduiven was dat anders, daar waren uitschieters die na 5 dagen al met het 1e ei kwamen, maar ook hier het gros tussen de 10e en de 12e dag. We zijn niet zo snel in paniek als er na een week geen eieren liggen, als 95% van de koppels na 14 dagen broedt of het 1e ei heeft gelegd dan is dat prima. Iedereen heeft wel een koppel die later is, of wat latere jongen die iets meer tijd nodig hebben. Komt allemaal vanzelf, anders wordt het als er na 3 week nog maar mondjesmaat gelegd is, dan zijn de duiven niet gezond geweest tijdens het samen zetten. Haal ze dan maar uit elkaar, laat ze nakijken door een goede dierenarts en probeer dan opnieuw (indien nodig optreden tegen de vastgestelde kwaal). De kans dat je dan gezondere jongen kweekt (laat staan goede) is dan logisch. Iedereen heeft wel eens een bepaald jaar dat je een ronde jongen kweekt waar percentage gewijs betere duiven bij zitten dan de voorgaande jaren. Vaak zijn de oude duiven in dat jaar supergezond geweest, dit speelt wel degelijk een rol. Aangezien in het vliegseizoen alles zo simpel en snel mogelijk moet worden uitgevoerd is dit ook in het kweekseizoen identiek. Vroeger toen we pas postduiven hadden en we ze gingen koppelen bleven we bijna de hele dag op het hok en werd koppel voor koppel losgelaten, er werden strakke tijden aangehouden zodat ieder koppel van hun vrijheid mocht genieten en als het dan zo ver was dat een afdeling hellemaal of voor de helft los op het hok mocht, ze dan in iedere bak vlogen behalve waar ze moesten zijn. Wij maar corrigeren, wat een ergernis. Heden ten dage gaat het er een stuk relaxter aan toe, de vliegers en kwekers worden in de middag of wanneer het uitkomt gekoppeld en na een half uur wordt gekeken of een ieder elkaar leuk vindt, is dat het geval dan blijven ze een nachtje zitten. De volgende dag worden er van de 16 koppels op het vlieghok een 5 tal koppels losgelaten, tip hierbij…. ga daar niet bij staan, maar ga het hok uit, ook niet rondom het hok blijven staan want er ontstaat af en toe een ware oorlog. Kom na een uur of 1,5 weer terug en u zult zien dat de meeste duiven in hun broedvak zitten. Je wilt niet weten wat daaraan voorafgegaan is. Zo ben je een halve dag verder en heb je 16 koppels uitgelaten, ze hebben gegeten gedronken, gezocht en samen leuke dingen gedaan. Dit wordt bij de vliegduiven een paar dagen herhaald en dan gaat de hele bende los, na een uur of 2 zit alles keurig op zijn plek, mochten er dan toch enkele probleemgevallen zijn dan kun je je daar op richten. Sluit ze eens op, of laat ze alleen op het hok en sluit de rest op. Wat ook anders is tov.  de kwekers is dat de vliegduiven de broedpan pas na 5 dagen krijgen, zo hebben ze meer ruimte om leuke dingen te doen en schijten ze de pan niet vol, als de broedpan dan op het hok komt zijn ze behoorlijk gretig om gelijk met een nest te starten. Bij de kwekers is er simpelweg geen tijd om alles in groepjes los te laten dus gaat daar de hele partij in 1 keer los, ook hier tijd om te eten, drinken + de rest. Wederom van het hok vluchtten, is beter voor uw gezondheid, daarna opsluiten en de volgende dag hetzelfde ritueel. De duiven zijn inmiddels al bekend waar ze dit jaar hun kroost gaan grootbrengen, duiven die hier teveel moeite mee hebben die zullen nooit een broedvak weer zien, is geen tijd voor. Superduiven komen volgens ons ook niet uit koppels die na 3 dagen nog niet goed gekoppeld zijn, laat staan hun bak niet kunnen vinden. Speciale koppels worden dan nog wel opgesloten in een apart hokje, soort van kweekbox maar dan wat groter. Kwekers krijgen, omdat ze eerder los op het hok zitten wel vrij snel de broedschotel (2-3 dagen). Nog iets over koppels welke elkaar naar de strot vliegen, het is natuurlijk net het koppel welke je ver van te voren had bedacht die het moeten gaan doen maar helaas, de liefde is er niet, sterker nog ze vermoorden elkaar, geen tijd insteken, uit elkaar halen, brengt behalve ergernis helemaal niets. Let wel op, opgewonden duivinnen, wanneer je daar een doffer bij zet die wordt dan zo overvallen dat het even zoeken is wie nu de doffer of duivin is, dit lost de tijd wel op, de volgende dag zie je dat ze elkaar toch gevonden hebben. Verder nog over koppels koppelen, vorig jaar heeft Gerben ze gekoppeld aan de hand van de ogentheorie, kweek x vliegoog, u kent dat geneuzel wel (naast de gebruikelijke kennis van ons eigen duiven uiteraard) gewoon om eens uit te proberen. We moeten erbij zeggen dat er maar weinig duiven zijn met de zogenaamde echte kweekogen, er wordt veel te snel gesproken over kweekogen, op ons kweekhok is er 1 duivin die theoretisch gezien een echt kweekoog heeft, laat daar nu onze beste jonge duif uit gekweekt zijn, 2x een 1e van Zutphen en Morlincourt (121 en 485km) en nog een aantal top 3 prijzen. Onze 2 beste jonge asduiven zijn broer en zus, maar stammen af van een koppel welke qua ogentheorie de plank volledig mis sloegen, hé denkt u, hoezo? De beste jonge duif en 2 asduiven jong? Ja precies, wat wij goede duiven vinden en beoordelen zijn duiven die kopprijzen vliegen, dat zijn de goede, asduiven is een ander verhaal, die mogen gewoon niet missen, niet dat deze 2 geen kopprijzen vlogen, dat hebben ze wel degelijk, maar onze beste heeft nog meer kopprijzen. (wel minder prijzen qua aantal). Je hoort en leest in de duivenmedia veel over ogentheorieën en andere uiterlijke kenmerken, er zijn misschien genoeg mensen die een duif kunnen beoordelen en het kaf van het koren kunnen scheiden, puur en alleen maar door ze in de hand te nemen, ze zullen er zijn, maar waarom hebben die mensen dan zoveel kweekkoppels/vliegduiven? En waarom zijn er dan maar zo weinig echte superduiven op hun hokken ? (meestal zijn die echt goede duiven ook nog eens afkomstig van een ander hok, en hebben ze deze duiven zelf niet eens gekweekt met al die wijsheid in pacht). Ook worden hier geen koppels uitgebreid op papier gemaakt zoals voorheen wel gedaan werd, hier wordt veel op gevoel gedaan, nieuwe aanwinsten gaan op de bewezen basis (kwekers). Bij de vliegers mogen de beste vliegers kiezen uit de beste partners, dan gaat de rest een soort van vrij koppelen, jeugdliefdes blijven samen, is gemakkelijk want die zoeken elkaar toch wel op. Dit jaar is er bij de vliegduiven nog nooit zo weinig werk gemaakt van het koppelen en gaat het naar ons idee alleen maar beter. We moeten zeggen dat het weer in december, begin januari ook wel in ons voordeel is geweest, het is nu -20 bij de grond als we de weermannen en vrouwen mogen geloven. Indien je nu gaat koppelen zal het wel iets langer gaan duren. Iedereen succes met de kweek van 2013, altijd een leuke periode als je de kampioentjes van morgen weer ziet opgroeien, welke kleur krijgen ze? ligt er ook een schalie bij? waar komt dat bonte vandaan….. ach u kent het wel.

Iedereen een sportief en vooral gezond 2013 toegewenst.

Seizoen 2012 Evalueren  (Deel 2) vervolg van deel 1 dd. 08-10-12

In de winter van 2011/2012 is besloten om de afdeling waar de doffers gehuisvest waren om te ruilen met de afdeling van de jongen, dat dit een goede wissel bleek was terug te zien in de prestaties, zowel de doffers als de jongen hebben afgelopen jaar beter gepresteerd tov. vorige jaren. Het duivinnenhok is ongewijzigd gebleven en de dames deden het zoals ieder jaar prima.
De oude duiven trainden ook dit jaar prima, doffers doen iets onder tov. de dames, de duivinnen trainden geweldig. (hieronder uitgelegd in deel 1).
Voor de vluchten zijn ze 3 x gelapt tot max. 20 km, tussen de vluchten in niet weer.
Op medisch vlak wordt al jaren hetzelfde schema aangehouden zoals elders op de site staat aangegeven. In het kort, voor de vluchten wordt alles “schoongemaakt” en tijdens het spel blijven opletten en zo weinig mogelijk kuren. In het seizoen krijgen de oude duiven nog 1 x een geelkuur en 1x een ornikuur, hier is geen vaste datum voor, dit wordt op gevoel gedaan en dat hangt af van de prestaties en andere zaken, zoals trainen, alertheid van de duiven etc. Dat zie je of je ziet het niet. Wat orni betreft, als er twijfels zijn gebruiken we weleens een flesje oogdruppels (hé het flesje) dit is een doorzichtige of gekleurde vloeistof die het oog ontsmet, maar belangrijker nog, deze geeft aan hoe het gesteld is met oa. de traanbuis. Als de druppel binnen 1-2 sec. verdwijnt is het prima, blijft de druppel op het oog liggen dan mankeert er iets aan de luchtwegen. (althans dat hebben we ons zelf maar wijsgemaakt). Het is een hulpmiddel, niks meer en niks minder, de duiven vliegen er geen kilometer harder om (was het maar waar). Ik moet erbij vermelden dat het zelden voorkomt dat de druppel niet binnen een paar tellen weg is.
Waar het vooral om gaat dat zijn goede duiven! En die zijn er niet zoveel, dan zijn er een aantal bruikbare duiven en heel veel slechte, daarom is selectie (zie eerder stukje over selectie) uitermate belangrijk.
Maar dan de conclusie:
We kunnen vaststellen dat we de duivensport beoefenen zoals we dit al jaren doen succesvol is,
de schema’s voor jong en oud zoals elders op de site kunnen handhaven.
Met de jonge duiven voor de vluchten iets alerter zijn en geen 3, 4 ronden bij elkaar (bij heel veel liefhebbers is dit geen probleem maar we denken dat het bij ons niet werkt, ook ivm. de roofvogels).
De wissel van de afdelingen goed heeft uitgepakt.
Niet aan bod gekomen in bovenstaand verhaal is het inspelen op het weer (kou etc.). Een koud voorjaar gehad, duiven presteerden niet goed genoeg, we hebben daardoor het hok aangepast en de duiven begonnen weer te presteren door gelijk 2x de 1e 4 prijzen in de cc te pakken.
Medisch verhaal nog altijd bijzaak, maar wel opletten en dingen zien. Dat alles valt en staat met goede duiven is dus logisch.
Kijken naar de zwakke punten en die proberen te verbeteren, in ons geval andere duiven gehaald die zich hopelijk beter manifesteren op de korte snelle vluchten.
Bovenstaand punt is een belangrijk punt voor iedereen, kijk eerst naar je eigen hok, duiven, manier van duiven houden, probeer te ontdekken waar het beter kan en geef niet af op collega duivenliefhebbers (die hebben waarschijnlijk ook veel tijd, energie en geld gestoken in verbeteringen), ligging, wind en andere zaken.
En hoe krijg je goede duiven ? en wat zijn goede duiven ?en hoe selecteren ? daarover (over selecteren hebben we al eea uitgelegd in eerdere stukken) later meer.