Mijmeringen,
Met het verslag van half december nog half in mijn gedachten, zat ik nog
na te denken over een manier om mensen warm te laten lopen voor de
duivensport. Ik kwam niet heel ver en ging eens terug in de tijd, wij
hadden geen vader of buurman die met duiven speelde, geen
idee hoe en wat van een postduif laat staan duivensport. Pa was boer en
op de boerderij waren natuurlijk verschillende dieren. Wij hadden/kregen
dan een konijn, u kent het vast wel de eerste week ontbrak het konijn het
aan niets, veel aandacht tot aan de knieën in het voer en water werd ieder
uur ververst etc. Week 2 was al een stuk anders en de weken die erop
volgden werd het konijn wel verzorgd, maar allang niet meer door ons.
Hoe anders werd dat toen een meisje op de basisschool vroeg wie er 2
jonge Pauwenstaartjes wilde hebben? Voor de leek 2 witte sierduifjes met
een soort van waaier als staart, er werd thuis gevraagd en met frisse
tegenzin en met de ervaringen uit het verleden werd hiermee ingestemd en
de duifjes konden komen. Het was liefde op het eerste gezicht ook hier
werd de eerste week volop aandacht geschonken, voer,water gegeven etc.
etc. Enige uitzondering was dat ook de weken, maanden en jaren die volgden
dezelfde aandacht werd gegeven. Het werd nog erger toen er een
aanvlieger tussen zat, een duif met een ring en toen ging het heel snel,
we waren verkocht en verknocht aan de sport.
Lang verhaal kort het gebeurt of het gebeurt niet, je hebt er iets mee of
het wordt je opgedrongen en je haakt af, dat was de conclusie die ik kon
trekken.
Er moest een “besmettingsbron” zijn om het vuurtje aan te steken.
Thuis gebeurde hetzelfde, Pa was melkveehouder zoals het deftig genoemd
wordt toen er een keuze gemaakt moest worden om; of het bedrijf te
verkopen, of behoorlijk te investeren, ook voor de toekomst had Pa de
keuze al gemaakt en er werd verkocht.Hij zag in dat de jongens niet de liefde voor het bedrijf hadden, er werd
door hem ook zeker niet op aangedrongen om het bedrijf door te
geven, integendeel de keuze van het besluit was de gedachte, als het erin zit dan
hadden ze allang vrijwillig meegedraaid.
De besmettingsbron voor het boerenleven was er, maar de passie niet.
Tijdens de tocht om te leren over de duivensport heeft Lieuwe Dijkstra, net
woonachtig in ons geboortedorp, ons de knepen geleerd en door eigen
ondervinding wijzer geworden. Links en rechts waren er adviezen maar
onze ambitie lag hoger en dan ga je lezen, er was toen nog geen internet
maar je kocht boeken en was je lid van het Neerlands Postduiven Orgaan
waarin de stukjes van de Zeeuw (volgens mij) werden verslonden. Ook werd
alles gelezen van “ster-auteur”en wellicht de “grootste”: AS, ontzettend
veel van geleerd de man was (toen zeker) en is zijn tijd vooruit,
alles wat de man uitbracht werd verslonden. Maar ook St. van Breemen was
een soort professor in de duivensport, ongekend interessante stof
betreffende de duivensport.
Bijna alles was raak, ik herinner mij een artikel waarbij de schrijver
onder het stuk waarschuwde voor een omslag in sfeer bij collega
duivenmelkers vanwege de prestaties die dan geleverd werden, de man had
het bij het juiste eind.
Ook kan ik mij een boek, uitgegeven door de familie Eijerkamp
(greenfield stud) herinneren, waarin de toppers werden voorgesteld maar
ook kwamen er enkele liefhebbers in de picture, ik dacht zowat op de
laatste bladzijde stond een verslag van W. de Bruin met als vetgedrukte
tekst iets in de trend van:
“de meeste zijn er te beroerd voor” ik heb het meerdere keren gelezen,
ook hij snapte het en was toen ook al iemand die anders dacht en
bovengemiddeld presteerde. Ook veel van geleerd en opgestoken maar vooral
toegepast.
Ook in het kader van hoe anders, de DVD-s die ik van een bevriend
duivenliefhebber krijg of mag lenen om te kijken, ik kan bijna niet
wachten en nestel mij in de bank met chips cola plus kladblok om mee te
kijken in de keuken van…… 9 van de 10 is een dikke tegenvaller ik vind
een hok interessant, niet zozeer hoe het er uitziet maar meer waarom
heeft de liefhebber bepaald details toegevoegd. Er wordt niet naar
gevraagd in de film en ik heb het idee bij sommige, als je het mij niet
vraagt zeg ik het ook niet.
Een paar DVD-s zijn wel interessant meestal zijn dat mensen die een
ander iets willen vertellen, het zal u niet verbazen dat de heren AS
St.v.Br. en W de Br. op dit lijstje staan maar ook zeker M van Zon het
zijn mensen die je zo motiveren dat je direct naar je duivenhok stapt en
zaken gaat checken.
Het zal moeilijk zijn om nieuwe leden te werven zoals ik al eerder
opmerkte, dat moet vanzelf gaan daar hoef je niet aan te trekken en te
pushen of voorlichtingen te geven, het enige wat er moet zijn is de
“besmettingsbron” en dan is het zoals hierboven omschreven, als het erin
zit komt het vanzelf.
(Waar ik wel in geloof is om een combinatie aan te gaan, vele voordelen
uiteraard denk aan vakantie, verdelen van de schaarse vrije tijd, lappen
etc.)
Dat is stap 1, daarna ga je automatisch op zoek naar een soort van
spelregels, een draaiboek, onze weg om achter dingen te komen was
achteraf veel te lang, het heeft het doorzettingsvermogen danig op de
proef gesteld. (1 van de eigenschappen naast goed met teleurstellingen
om kunnen gaan die een duivenliefhebber moet hebben).
De informatie en adviezen van de heren hierboven genoemd heeft ervoor
gezorgd dat er een ommekeer kwam, dat er gepresteerd werd en dat er
doelen gehaald werden.
Hetzelfde of een soortgelijke vergelijking maar dan in deze tijd is van
toepassing m.b.t. de verliezen van jonge duiven specialisten die hun
zegje doen en een soort adviserende rol hebben, AS schreef er ook een
stuk over, dat zijn prima ontwikkelingen met elkaar zoeken naar een weg
om de verliezen te beperken, zoals vroeger gaat het niet meer worden
maar delen van kennis (in plaats van toekijken hoe de halve natie de
hoop van de toekomst bij bosjes verliest) is een stap.
Dit zijn mooie ontwikkelingen in de sport ik zou graag de
roofvogelproblematiek als volgend onderwerp zien, gekheid natuurlijk
toch denk ik dat het delen van kennis noodzakelijk is het heeft ook
alles te maken met het uitdragen van de sport om als eventuele
“besmettingsbron” te dienen.
Terwijl ik dit stukje typ is er morgen een ledenraad/overleg meerdere
zaken zullen aan bod komen, voor het gros van de liefhebbers zal het
vliegprogramma het belangrijkste zijn. Ook in onze afdeling is het
vliegprogramma gepresenteerd links en rechts wordt gevraagd wat ik ervan
vindt, natuurlijk vind ik er iets van, allereerst alle respect naar de
mensen die het in elkaar gezet hebben en proberen om het een ieder naar
de zin te maken. Ben ik er enthousiast over? Niet echt en wel om enkele
redenen en ik hoop dat ik in september 2020 kan zeggen het is mij erg
meegevallen mijn zorgen waren ongegrond.
Het is zeker niet zo dat ik iets ga afzeiken daarvoor heb ik teveel
respect voor mensen die hun nek uitsteken om in duivenland iets voor
elkaar te krijgen. Ik ben positief ingesteld en ga het seizoen net zo
strijdvaardig aan zoals in de jaren ervoor. Dan nu mijn zorgen:
De eerste zijn de Vitesse vluchten, vanuit Duitsland weliswaar geen Hof
of München toch maak ik mij daar zorgen over en dan vooral voor de
jaarlingen en de betere duiven als er iets verspeeld wordt is het van
deze groep.
De tweede zorg, later beginnen met de jonge duivenvluchten wel met een
gedegen vooropleiding, prima voorstel, helaas telt de eerste jonge
duivenvlucht op 1 augustus voor de punten, voor deze datum moet men
duiven spelen omdat er in de 3e week van augustus de jongen al 2 nachten
mand gevraagd wordt. Dus van later beginnen is het eigenlijk vertaald naar nog
nooit zo vroeg met de vluchten van de youngsters starten. (zit ook een
voordeel aan, doe je dit niet dan krijg je geen duiven voor de
trainingsvluchten, nu moet je mee of de natour spelen dat kan natuurlijk
ook, de meerderheid zal weer voor de laatste optie kiezen en het jd spel zal nog meer van haar glans verliezen).
De derde zorg is die dan ook voor jonge duiven 2 nachten mand en niet te
weinig, waarom? Reden de natour, wat mij betreft ondergeschikt aan het
jonge duiven programma, toch wordt deze categorie zo belangrijk gevonden
dat in mijn ogen het ten koste gaat van een gedegen jonge
duivenprogramma.
Vooropleiding is goed en van belang, start 1 augustus zoals de hele
natie instemde en bouw het programma vanaf daar op en dat er aan het
eind van de tour 2 vluchten met 2 dagen mand zit ..prima.
Natour eraf of een vlucht of 3. (in combi met jd vluchten 2 nachten
mand).
Vierde zorg de dubbel, drie dubbele vluchten,ook in 2020 kan de stretcher
weer mee naar het clublokaal.
Niet voor iedereen maar wel voor de tig vrijwilligers die er toch maar
weer moeten staan.
Zou mooi zijn als de huidige techniek daarin iets kan betekenen.
Het zijn een paar zorgen die ik heb en nogmaals alle respect voor de
inrichters.
De meeste “pioniers” ken ik persoonlijk en heb grote bewondering voor
wat ze doen.
2020 staat wat mij betreft in het teken van
Samenwerken en dan met de nadruk op advies en ervaring.
Leermomenten (noemen en anticiperen)
Creëren van “besmettingsbronnen” (maak het prettig voor de
beoefenaars).
Misschien zien we dan de stickers van Duivensport Fijne Hobby ook weer
terug.