Categorie archieven: Uncategorized

De afgelopen week een weertje van extremen, zo schaats je nog op de ijsbaan en een week later kun je naar buiten zonder jas genietend van de zon. De blauwe plekken zijn nog zichtbaar van het onderuit gaan op de ijsvloer en de schaatsen staan alweer op zolder, zo snel kan het gaan. Een Verschil van een dikke 25 graden, helemaal niet erg wat mij betreft, hier zijn de eerste jongen uit het ei gekropen, prima timing. Ik was bang dat er verschil zou zijn met uitkomen van de eieren, had gedacht dat i.v.m. de vorstperiode direct op het 1^e ei gebroed zou worden. Dat viel nagenoeg mee, geen dag verschil met het eerste jong. Met het zachte weer beginnen o.a. de kraaien met hun nest, gelukkig weer net als afgelopen jaar op een afstand van, ik schat 50 meter van mijn hok. Ik las op de site van AS dat er meer waren die de kraaien, kauwen en eksters te vriend hielden door ze te voeren. Het is hier niet anders, bijna dagelijks wordt op het grasveld voor het duivenhok restjes brood, koek, aardappelen etc. gedeponeerd, de kraai en “friends” weten dat en zitten vaak al in de buurt te wachten, in het weekend is er meestal nog een restantje patat over, al zou je dat zo niet zeggen met het “sportieve” figuur van ondergetekende, hierdoor een afwisselend menu voor de rakkers. Het grote voordeel is dat vooral kraaien direct alarm slaan als er een rover in de buurt is, merk wel dat ze tijdens hun broedperiode veel fanatieker zijn. Ik zie meestal maar een handvol kraaien in de buurt, toch als ze alarm slaan staat er ineens een hele groep, prettig geregeld. Het heeft al heel wat duivenlevens gespaard, maar bovenal de duif is gewaarschuwd en kan een soort van strijdplan maken. Het leidt enorm af, als je als rover een rondje langs de velden maakt en je wil dan in alle rust aanleggen, hangt de club van kraaien boven je hoofd. Meestal is het dan einde optreden, in ieder geval is de verrassingsaanval verknalt. In het prille voorjaar als het mannetje veel prooi moet vangen voor het vrouwtje (grootte van het nest) remt de rover dit meestal niet af en heeft dan iets meer drive om vol te houden. Het gaat hier vooral om de sperwer en de havik, denk dat het tegen de slechtvalk een verloren strijd wordt. Je moet wat geluk hebben.

Plezier op het wateroppervlak in dikke kleding werd binnen een week veranderd in plezier onder de waterspiegel met het jasje los en in al aangenaam aanvoelende zon, dat is het mooie aan de jaargetijden die we hier in Nederland kennen. Deze dame op de foto (ja, die vis) gaf zich niet snel gewonnen en trok hiermee de aandacht van dagjesmensen die even in de handremmen van de fiets knepen (vaak een elektrische en we vragen ons af hoe we aan overgewicht komen) om het allemaal gade te slaan. Net als met duiven is het dus enorm belangrijk om ook nu een goed signaal af te geven aan de buitenwacht en netjes met de dieren om te springen. De meeste mensen denken zelfs dat je van plan bent de snoek mee naar huis te nemen (tsja, hoe verzin je het) zodat er bij de ter waterlating bijna applaus werd gegeven door de omstanders, die voor het eerst in hun leven een snoek zagen, tijden veranderen. “vroeger” gingen we in onze jeugd te eieren zoeken, hadden hengels aan de fiets hangen of een voetbal onder de snelbinders, tegenwoordig pakt het gros van de jeugd liever een controller op om naar een schermpje te turen en vlekkeloos de taal van de desbetreffende vloggers te kopiëren, zal een generatie dingetje zijn….

Het wintertje is inmiddels weer voorbij, maar heel Nederland heeft er goed van genoten, vooral in deze tijd nu we wat in onze vrijheid zijn beperkt. Vroeger was het standaard dat je elke winter weken lang op het ijs kon staan, tegenwoordig is dat anders, de jaargetijden veranderen en worden vooral extremer. Zelf heb ik een hekel aan water, maar zodra dit bevroren is heb ik elke dag de schaatsen onder gebonden en ben vertrokken, elke fries zal niet geboren zijn met schaatsen aan, maar dat we iets met ijs hebben is wel duidelijk. Op de hokken ging het prima, die waterbakverwarmers kunnen dus nachtvorsten aan van -10 en meer, even goed onthouden zodat ik hier de volgende keer op in kan spelen, nu waren er toch een paar dagen bij dat ik even een extra bezoekje aan de kweekhokken bracht met de gedachte oei, oei gaat het nog allemaal goed? jongen van 14 dagen oud in de schotels en een dag geen water zal niet gebeuren, dus vandaar de regelmatige controle. Inmiddels zitten dan ook alle vliegkoppels te broeden en gaat alles zijn gangetje, met die vorst grijpen we trouwens nooit in (in de vorm van eitjes naar binnen halen, hokken afschermen of wat dan ook). Dieren hebben een enorm goed instinct en weten net zo goed als “den mensch” in te springen op veranderende situaties.

Ze groeien als kool, wel of geen winter maakt voor de duiven en hun kroost niet uit. Bemerk de duivenvoerzak om de nestschaal, nestmatje erin en klaar, na deze ronde alles eruit en weggooien en de broedschaal is nog als nieuw, zit geen smetje aan. ik doe het al jaren op deze manier, dat geklooi met die kranten is dan ook geen zak waard, hier gaan ze ook met de teennagels doorheen, mits je er 383745 kranten omheen gaat wikkelen, dan zal het ook goed gaan denk ik. Met 1 zak duivenvoer pak ik denk ik een stuk of 6 broedschotels in.

De eerste eieren zijn bij de vliegduiven gelegd, dat ging niet bij alle koppels voorspoedig. Dit jaar veel opstootjes en de koppeling leek in eerste instanties meer op rebellerende doffers (waarschijnlijk het nieuws gevolgd) dan op een liefdevol samenzijn. Na dag 3 besloten om hun toegang tot andere afdelingen te verschaffen, een waar feest uiteraard. Door de duiven, en dan met name de jonge doffers, meer ruimte te geven was zichtbaar een verbetering. De vliegduiven laat ik ze zelf hun partner kiezen, denk dat dit beter is. Voor een oudere duivin had ik een jonge doffer toebedeeld waarvan ik dacht dat het een interessante koppeling zou zijn. Werd een fiasco de duivin wilde niets van de doffer weten, daarna nog 2 maal een partner voorgesteld, ook geen klik. Ik was er wel klaar mee totdat er aan het einde van de dag toch nog een partner welkom was. Duiven zien waarschijnlijk toch iets meer in hun toekomstige partner dan ik dat zag. En nu maar hopen dat er geweldige jongen uit rollen, dan hebben we een leuke anekdote. Kan mij ooit een verhaal van St. van Br. herinneren die hele studies maakte van koppels, lijnenteelt etc. een vakman sowieso, tot hij 2 duiven overhield of dacht dat de ene een duivin was of andersom, weet niet precies meer wat de reden was waarom de duiven op 1 afdeling kwamen te zitten, u raadt het al de duiven kregen een nest en het jong ervan werd natuurlijk zijn beste. En zo zal het altijd wel blijven, koppels met torenhoge verwachtingen met alleen maar rommel en andersom. De superduif maakt het kweekkoppel, sterker nog die ene partner van het koppel is vaak de link, met een andere partner geeft die ook goede, dan zijn we op de goede weg. Terug op eigen hok tijdens de rui /winter en tijdens het koppelen besteed ik weinig tijd aan de duiven, ook nu ik verplicht thuis werk is dat niet anders. Vind de Duivensport geweldig en het is een passie, vooral het vlieggedeelte, om met een ploeg aan de start te komen en te strijden om de podiumplaatsen. Met de rest heb ik minder, hier ook geen bekers of diploma’s in de huiskamer. Hoeft ook niet en zo verzorg ik de duiven ook, al jaren ze worden niet verwaarloosd maar veel bijzaken worden niet (meer) gedaan.  Denk ook niet dat je het hele jaar kunt pieken het is net zo als met nieuwjaarsdag, iedereen wil meer bewegen, gezonder eten, 10 kilo eraf, stoppen met roken etc. etc. na een week of 2-3 is 90% al weer teruggevallen in de oude gewoonte. Het vliegseizoen duurt doorgaans iets langer dan 3 weken, maar ik merk dat ik dan scherper ben, althans meer gemotiveerd, ben bereid het stapje meer te zetten, als ik dat het hele jaar moet doen dan ben ik er in het voorjaar al helemaal klaar mee. Zoals gezegd in mijn beleving kun je de teugels in het stille seizoen rustig laten vieren, wel de ogen openhouden maar met 2 x daags voeren en schoonmaken etc. in het rustseizoen wordt je geen kampioen, daar is meer voor nodig. Een ezel kun je de hele winter poetsen en kammen maar het wordt nooit een wedstrijdpaard. Ook het verschil tussen gelijkwaardige dieren zie ik niet, dat die in de winter het verschil gaan maken, sommige hebben in de ruitijd paratyfus op het hok waarbij duiven bij bosjes sterven, meestal is het aankomend seizoen een van de beste. Afgelopen week was er een documentaire over de zin of onzin over vitaminepillen die de mensheid massaal besteld, zodra het woordje weerstand in de tekst voorkomt gaan ze als warme broodjes, waar Corona al niet goed voor is. Angst regeert en men wil natuurlijk de weerstand op topniveau krijgen en jawel pil innemen en klaar voor de strijd. Een hoogleraar of in ieder geval iemand die er voor geleerd had vond het vermakelijk en natuurlijk sloeg het weer helemaal nergens op (omzet van dit soort producten loopt in de miljoenen). Je kan beter een rondje lopen scheelt ook nog een paar centen. Bij duiven geloof ik ook niet in vitaminepreparaten, nog nooit een duif boven zijn kunnen zien vliegen door vitamines. Ik neem ze zelf ook (in de winter) als ik deze pillen een paar dagen vergeet ben ik niet ineens een wrak, althans niet anders dan voorheen. In voer geloof ik dan wel weer, ooit weleens goedkoper voer gehaald omdat het stille seizoen was begonnen, viel mij op dat het voer niet volledig werd opgegeten, er bleven zelfs granen liggen, of ze waren onverzadigbaar, vlogen kilo’s door (goedkoop-duurkoop). Ik meng meerder soorten voer maar ben nu overgestapt op de mengeling van Embregts-Theunis, de blauwe zakken, bevalt mij tot nu toe prima, duiven zijn naar mijn idee beter in de hand en heb het idee dat ze er minder van nodig zijn. Misschien is het nu nog te vroeg om een conclusie te trekken maar ga er komend seizoen wel mee werken, ben benieuwd.

Nu met de aankomende vorst in het vooruitzicht staan de waterbakken weer op de verwarmingsplaten, tot -5,-6 is dit geen probleem. De voorspelling is dat het richting de 10 graden onder 0 gaat, maar even in de gaten houden wat het allemaal kan hebben, 1 van de weinige nadelen dat je de kwekers niet aan huis hebt.

Afgelopen weekend zijn de vliegduiven gekoppeld zodat we nu dan alles bij elkaar hebben zitten. De (toch weer te veel) geschonken bonnen kunnen verzilverd worden zodra de jongen van deze ploeg er af kan, dan weet u alvast tegen welke tijd u contact op kan nemen. Zelf zijn we van mening dat we niet van die vroege jongen nodig zijn, temeer omdat we daarvan altijd te veel aan de rovers kwijt raken. De 2^e ronde van de kwekers houden we zelf, tegen de tijd dat die uit kunnen vliegen zitten de bladeren aan de bomen en dat is vaak de periode dat het roofvogelgevaar wat af neemt. Bij de kwekers is het nu rust, op een enkele schermutseling na (wat zelden gebeurd) zitten ze te broeden en staat er allemaal perfect bij, altijd een lekker gevoel na een aantal dagen van zeg maar inspanning dat e.e.a. dan zijn vruchten afwerpt en het spul rustig op nest zit. De timing om de duiven te koppelen is dit jaar lastig, zou geen idee hebben wanneer we eventueel van start mogen, het kan alle kanten op en we zullen het dan in april wel week na week afwachten hoe de vlag er in Nederland dan bij hangt.

Onze kweekduiven zitten nu ruim 2 weken samen en hebben bijna allemaal 2 eitjes in de schalen liggen. Binnen 7-8 dagen al de eerste eitjes is bij ons een zeldzaamheid, zelfs midden in de zomer, maar als dan na een dag of 9-10 de eerste koppels komen zitten ze vaak in een tijdsbestek van 2-3 dagen ook allemaal, zo ook dit jaar. Zie graag dat ze gelijktijdig met eitjes komen, dan zit het wel snor, mooie gladde schalen en niet van die korrelige eieren, wellicht maakt het weinig uit qua kwaliteit van de jongen, maar zie het graag. Met het lampje op de gsm kun je na 2-3 dagen al zien of de eitjes goed zijn en tot nu toe kunnen we stellen dat het bij de 1^e koppels 100 % is. Wij zijn qua kweek ook niet van die supermannen die van 20 koppels 40 jongen kweken, elke ronde zitten er wel wat onbevruchte eieren tussen en valt er wel eens een eitje niet uit, als de jongen eenmaal van de pap af zijn is er nagenoeg geen afval meer en weet ik al een beetje welke kant het uit gaat. Als het een beetje doorgaat zoals ze er nu voor staan mogen we zeer tevreden zijn, vaak zet dit zich met gemak door tot ronde 5-6 zonder er al te veel aan te doen. Dit allemaal zonder te kuren of medisch ingrijpen, aangezien ik maar 2x per week op de kweekhokken kom is dit kuren geen doen, mocht je dit door het water gooien is het na 3 dagen een flauwe soep waar totaal geen kracht meer in zit van het medicijn en om elke dag naar die hokken te karren om te kuren heb ik gewoon geen zin in, dus wie denk in leven te moeten blijven met behulp van medicatie zit bij ons op het verkeerde hok. Tot enkele jaren terug kuurde ik wel 3 weken tegen paratyfus in het najaar omdat ik daar angst voor had, tot het moment dat ik bij mijzelf te rade ging waarom ik eigenlijk kuurde tegen iets wat we in ons hele duivenloopbaan nog nooit op de hokken hebben gehad, sterker nog, ik zou het niet eens 123 herkennen. Dan is de volgende stap dus ook die laatste kuur afschaffen en dat gaat nu al een aantal jaren zo naar volle tevredenheid. De vliegduiven zullen aan het eind van de maand worden gekoppeld, lang zitten ze niet gescheiden omdat we denken dat dit niet bevorderlijk is voor het systeem wat wij wensen te spelen, namelijk totaal weduwschap zonder dat er een partner thuis blijft. Op deze manier lopen de duivinnen onderling minder snel aan en de koppels blijven goed aan elkaar gepaard aangezien we vaak de koppels intact houden die zichzelf als jonge duif tijdens het seizoen hebben gevormd. De 5 tot 10 % die dan aan het eind van hun carrière naar het kweekhok verhuizen kunnen dan zo maar voor het eerst in hun leven een andere partner zien, daar wordt absoluut niet vrij gekoppeld omdat ik van mening ben dat ik door eigen inzicht betere duiven kan kweken dan door ze zelf de partner uit te laten kiezen, als weduwnaar mogen ze dus wel op hun eventuele jeugdpartner blijven, als kweker wordt dat bepaald puur door het DNA en prestaties, niet door kweek of vliegogen en die flauwe kul allemaal wat gebaseerd is op de geveinsde kennis van de melker die het denk te hebben uitgevonden, we weten er allemaal niks van, maar de echte kampioen heeft er net wat meer zeg maar feeling voor en het is dan niet verassend dat juist hij elke 5 jaar een echte weet te kweken en een ander deze duif in zijn hele leven nooit mag verwelkomen.

Ons oogappeltje, bij sommige duiven maakt het weinig uit waar je die tegen aan zet, Marcella had ik gelijk hoog zitten dus die heeft altijd tegen het beste gestaan en dat vertrouwen heeft ze niet beschaamd. De dochter uit Prince Esmee x Flo-Jo (die ik nu Queen Gamakatsu noem) kon wel eens haar opvolger worden, dus die staat inmiddels ook op het beste wat we hebben, soms moet je je gevoel een beetje laten beïnvloeden.

Inmiddels leven we al weer een aantal dagen in 2021, hopelijk voor iedereen een goed, maar vooral gezond jaar. Al die beste wensen zouden niet af moeten hangen van een datum op de kalender, maar zou gewoon elke dag mogen gelden zolang we hier ons tijdelijke bestaan hebben. De kwekers zitten nu een aantal dagen gekoppeld en dat gaat dit jaar weer prima. Uiteraard loopt het elk jaar niet van een leien dakje, bij ons zijn er altijd wel wat strubbelingen. Deels is dat ook te wijten aan ons zelf, hier gaan de duiven niet bak voor bak los zodat je dagenlang om zit te klungelen met die losse koppels. Na 1 dag opsluiten mogen ze een half uur eten en drinken, vervolgens alles weer opsluiten en nog een dag hetzelfde verhaal en de groeten er mee. Elk jaar weet 80 % van de koppels de nieuwe bak alweer na 2 dagen en hoef ik nog maar een paar dagen energie te steken in die laatste paar koppels en dan zit het erop. De koppels die gelijk de bakken weten brengen gemiddeld gezien ook de beste jongen, bij mijn weten heb ik nog nooit een crack gekweekt uit een koppel die na 5 dagen nog niks van elkaar moesten weten. Waarvan ik nu wel van overtuigd ben is dat bijlichten een voordeel is om het allemaal wat gemakkelijker te laten verlopen, niet dat ik graag 2 dagen eerder eieren wil, dan zet ik ze wel 2 dagen eerder bij elkaar, maar nu de dagen langer worden gemaakt kun je zien dat ze er klaar voor komen te zitten. Mooi voorbeeld is een wat latere duivin uit samenkweek met Flo-Jo (9x1e) en Prince Esmee van Elzinga die mij gelijk al enorm aan stond door haar gedragingen en doen en laten op het hok. In de hand ook een prima duif, maar daar let ik al jaren niet meer op omdat ik uit de lelijkste duiven de beste duiven heb gehaald. Uiteraard is dit oogappeltje 1 van mijn favoriete duiven geworden en ik denk dat we hier nog heel veel plezier aan gaan beleven. Naar mijn mening was dit duivinnetje nog wat te jong om te koppelen, maar door haar uitbundige staartslepen zag ik dat zij er anders over dacht. Ik besloot haar te koppelen op een doffer (ook een late) uit Marcella x haar beste zoon in een hok waar 24 broedbakken staan. Aangezien ik de rommel weer niet voor elkaar had viel deze duivin 5 minuten na de koppeling al uit de bak, het doffertje liet hem even iets te veel van zijn goede kant zien dus het hokmateriaal mocht weer een onvoldoende noteren. Nadat ik alles nu wel voor elkaar had en de duivin wilde pakken schoot ze zelf al in de broedbak op een hok waar ze dus nog nooit had gezeten, Een toevalstreffer dacht ik, niets was minder waar toen ik zag dat ze het kunstje 5x achter elkaar flikte, kijk, dat zie ik dus graag, dat zijn duiven die gewoon slimmer zijn, praat mij er dan niet van over duiven die je na 10 keer nog in de bak moet gooien omdat ze schijnbaar te dom zijn om hun nieuwe plek te vinden, heeft m.i. toch met juist wel of niet het goede DNA te maken.

Inmiddels zitten de meeste duiven die verkocht zijn via duiven.net alweer bij hun nieuwe eigenaar. Hopelijk gaan ze hier een meerwaarde betekenen, dan is de veiling geslaagd geweest. In ieder geval danken we de kopers voor hun vertrouwen en wensen ze er heel veel succes mee. Het is altijd weer even zoeken en proberen wat de goede combinatie is om die kampioen te kweken, maar dat gaat op eigen hok ook op, elke aankoop is gelijk geen aanwinst. Dat onze duiven het op verschillende hokken goed doen bleek wel uit het feit dat er een aantal liefhebbers duiven bij ons aanschafte die al eerder kochten. Erik Jansen spant nog steeds de kroon, ditmaal mochten er 2 stuks mee naar huis. Ook Marco Klein Falckenborg uit Beltrum was dit jaar succesvol met een rondje junioren van 2020, hij meldde afgelopen week nog dat een rechtstreekse Jager (uit de Koekoek) de beste jonge duif van de Afdeling 9 was geworden op de NPO vluchten, wederom een fantastische referentie natuurlijk. Nu de hokken weer wat leger raken gaan we ze wat schraler voeren zodat het overtollige gewicht er wat af gaat zodat ze kalm aan klaar voor de kweek komen te zitten. De kwekers worden zo rond de kerst gekoppeld en de toekomstige weduwnaars iets later. De laatste selectie gaan we nog doorvoeren en dan zitten we op tal, eigenlijk wordt er het hele jaar wel door geselecteerd, maar aangezien er nog wat te veel zit zal het mes er nog een laatste keer door gaan. Vanaf nu dus echt rust voor duiven en melker.

Een zeer leuke geste van een van de vele verenigingen waaraan we een bon schonken dit jaar. Het Kompas uit Veenwouden weet hoe het moet. Alle schenkers buiten hun vereniging (een schenking van eigen leden is natuurlijk semi verplicht) mochten een persoonlijk bedankje en nog een surprise ontvangen, het lijkt wel Sinterklaas terwijl die ma toch echt het land al weer uit is.

Veiling 23 onbevlogen zomerjongen via duivennet aanstaande :

Vanaf maandag 16 november a.s. zullen via de veilingsite www.duiven.net 23 jongen (allemaal geënt tegen paramyxo) van ons worden geveild. We hebben weer ons best gedaan om er een mooie ploeg kwaliteitsjongen neer te zetten die op andere hokken een positieve bijdrage mogen leveren. In de verkoop zitten streng uitgeselecteerde zomerjongen uit onze beste kweekduiven . Zo veilen we o.a. jongen uit de Hulk, Ace Noyon 12-213, the Hunter, de Kopman, kleinkinderen van de DIAMANT (nu in bezit van H en EJ Eijerkamp), kleinkinderen Halilujah een hele rits uit de super duiven van Gebr. van den Brande en nog veel meer, keus genoeg weer dit jaar zullen we maar zeggen.

Uiteraard zitten er ook kleinkinderen tussen uit het Diamantstamkoppel waar de hele succesreeks mee is begonnen, dankzij deze duiven hebben we een behoorlijke stap voorwaarts kunnen zetten enkele jaren terug.

Afgelopen vrijdag met 23 zomerjongen naar Henk Storm in Surhuisterveen getogen om deze door hem vakkundig op de foto te laten zetten. Dit is dus na meerdere selectieronden het aantal onbevlogen jonge duiven geworden die we op www.duiven.net laten veilen. Dit is voor mij ook vaak de deadline om alle stamkaarten en teksten weer bij elkaar te kopiëren, plakken en aan te vullen. Gelukkig zet ik alleen de 1^e 10 prijzen van het samenspel er nog maar bij, anders is het niet te doen en zijn de vakjes van de stambomen ook te klein, dit is te danken aan de altijd voortdurende zoektocht naar betere duiven en niets anders. Alleen op deze manier kan de lat elk jaar wat hoger gelegd worden en zijn de prijzen op rayon en afdelingsniveau pas interessant, teken dat je op de goede weg zit. Er zit dit jaar weer een hele mooie ploeg klaar die hopelijk bij andere hokken voor een kwaliteitsimpuls gaan zorgen, de oudere broertjes en zusjes hebben dit op meerdere hokken gelukkig weer gedaan afgelopen jaar, dus we zijn weer benieuwd wat het gaat brengen aan referenties.

Terugblikken,

Zo dat was het seizoen 2020, een uniek seizoen met de welbekende aanpassingen. Op duivengebied was het geen geweldig seizoen, de late start was op zich niet erg maar wel de acties die ondernomen zijn om de duiven rustig te houden. We hadden maar gemeend om de oude te verduisteren, nog een keer op nest laten komen was veel te veel gedoe, half de natie ging verduisteren dus ja waarom hier niet? Het heeft geresulteerd in duiven die in de zomer ook nog in winterslaap waren gedompeld, tikje overdreven natuurlijk, er werden ook prima resultaten afgetikt maar het was vaak alles of niets. Kan mij nog een artikel herinneren van dhr. v Zon die het nut van verduisteren niet zag, hij was een van de weinigen, hij had het bij het juiste eind denk ik, maar dit terzijde. Ook werden de duiven niet iedere week gespeeld en de doffers werden zelfs ingehouden op een enkeling na. Tijdens de vakantie werden de jongen niet ingekorfd, allemaal niet zoals het zou moeten gaan en dan wordt de motivatie op extra arbeid te brengen ook gewoon stukken minder. Na terugkeer van de vakantie werden de oude duivinnen nog maar eens op nest gezet om toch nog iets van selectie te kunnen uitvoeren. Op de natour hebben ze het rechtgezet en was het naar volle tevredenheid. Zoals gezegd het was niet een geweldig jaar. Lag het dan alleen aan het verduisteren? Nee, natuurlijk niet, naast de fouten die door mij/de liefhebber worden gemaakt waren er meer zaken, er werden teveel duiven doorgehouden dat doen we vaker i.v.m. het verlies in het voorjaar door de kromsnavel, dit jaar werd er op een enkeling na niets gepakt. een uitzondering op de voorgaande jaren waarin we een massa kwijtraken aan de roofvogels. We beschikken niet over meters hokken dus overbevolking was een feit met daarmee ook alle negatieve kenmerken die dit met zich meebrengt. Om op de roofvogel terug te komen, na het seizoen is het doorgaans zo dat het gedaan is met uitvliegen van de duiven, dit keer hebben we dat niet gedaan, ze gaan nu iedere dag naar buiten, geen verplichting uiteraard, de klep staat open. Sommige trekken nog weg terwijl een ander na een rondje het hok weer induikt. Ik doe dit om meerdere redenen. Ik werk thuis, dus kan nu een oogje in het zeil houden, maar vooral om de jongen nu te leren om de ingang van het oude duivenhok te vinden. Niet dat het heel erg uit de buurt is maar toch en in deze tijd maakt het volgens mij niet zoveel uit als er iets meer tijd nodig is om het juiste hok binnen te gaan. Zijn er dan geen roofvolgels? Jawel alle soorten en maten vliegen hier rondom het hok, de duiven spatten af en toe op, kraaien die nog even alarm slaan, houtduiven die alle kanten opschieten, maar de rover is minder fanatiek dan in het voorjaar. Ik hoorde op de club ook vaak dat bepaalde liefhebbers de duiven de hele winter los hadden gehad maar tegen de tijd dat de vluchten in zicht waren begonnen ze duiven te verliezen aan de kromsnavel. Het zal bekend zijn dat het aantal eieren die het vrouwtje gaat leggen afhankelijk is aan het aantal prooi die het mannetje in het voorjaar aanlevert. Vandaar dat in deze tijd de duiven aan het nieuwe onderkomen mogen wennen, twijfel wordt in het voorjaar waarschijnlijk afgestraft. (Ik zou in het voorjaar de vliegers later willen koppelen maar ook dan zit je met nesten vol kleine jongen, niet handig als er een rover zijn maal komt halen). De eerste selectie is uitgevoerd en natuurlijk zitten er meer dan de planning was, na de rui er nog een keer doorheen. In deze periode wordt er een ruimengeling gevoerd van 2 verschillende merken, ook koop ik in deze periode onkruidzaad en nog wat kleinzaad, waarderen ze volgens mij wel. Vroeger op de boerderij groeiden er naast het duivenhok onkruidplanten, die werden in de ruitijd altijd bezocht door de duiven dus er zal iets zijn wat goed doet. Verder voer en water met af en toe een kruidenelixer toegevoegd. De hokken staan na het seizoen dag en nacht open, veel frisse lucht en het ventileren past zo in deze tijd, of het altijd goed is weet ik niet, ben er in het seizoen zelf geen voorstander van.